18 december 1984: Vlag als schaamlap
|
Zoeken: tegen, 1980
Uitkomsten
- 1980-1989:
- de jaren in dit decennium
'Wij sluiten Dodewaard per girokaart'
Op 1 oktober beginnen de ongeveer 150 ‘Dodewaard-gaat-dicht!’basisgroepen met de Giroblauw-actie: om de elektriciteitsbedrijven onder druk te zetten wordt de elektriciteitsrekening moeilijk betaald (in 2 keer onder vermelding van Stop Kernenergie bijvoorbeeld). Dit moet met de verwerking van de betalingen zoveel overlast opleveren dat de administratie wordt ontwricht en elektriciteitsbedrijven hun aandeel in de kerncentrale Dodewaard gaan heroverwegen. De ongeveer 4,5 miljoen houders van een girorekening worden met pamfletten en kranten opgeroepen met de actie mee te gaan doen. Veel plaatselijke groepen zullen dat ondersteunen met acties tegen de provinciale en lokale energiebedrijven.
Prikacties bij bedrijven in Nijmegen
Na afloop van de blokkade-actie in Dodewaard voeren ongeveer 200 mensen in Nijmegen actie tegen het bedrijf Smit. Smit is onderdeel van Holec die belangrijke apparatuur levert aan kerncentrale Dodewaard. Met een enorme berg afval (meegenomen van het tentenkamp bij Dodewaard) wordt de poort geblokkeerd. De bedrijfsbrandweer veegde al het vuilnis voor de poort weg en spoot die weer schoon. In de nacht ervoor voeren activisten een prikactie uit bij het bedrijf Vihamij, ook in Nijmegen. Ook dat is een toeleveringsbedrijf voor de kerncentrale Dodewaard. Hier worden leuzen op de gevel en etalages geschilderd en twee bedrijfsauto’s worden beschadigd.
Kerstblokkade UCN
225 mensen uit de Basisgroepen tegen kernenergie blokkeren voor de zoveelste maal het UCN-terrein in Almelo. In tegenstelling tot de vorige acties, die alleen gericht waren tegen het bouwverkeer dat nodig is voor de uitbreiding, mag nu ook het personeel van de UCN zelf niet naar binnen. Als de dagploeg niet naar binnen kan, arresteert de politie bij een poort 37 mensen, die niet na 3 sommaties opstaan en weggaan. De politie ontruimd steeds een poort als er verkeer naar binnen moet, maar tot verdere arrestaties komt het niet meer. Na enige uren trekken de overgebleven actievoerders/sters naar het politiebureau om de vrijlating te eisen van de 37. Deze worden in de loop van de dag in kleine groepjes vrijgelaten.
Justitie beklaagt zich erover dat bijna niemand zijn/haar naam wil noemen. Zij vindt dat iedereen die gebruikt maakt van dit recht "de rechtsstaat uitholt".