Op de dag dat minister Verhagen spreekt met een aantal gealarmeerde Brabantse politici die zich zorgen maken over de mogelijke ondergrondse opslag van kernafval in hun gemeente, hangt Greenpeace een groot spandoek aan de gevel van het ministerie. Om de minister aan te moedigen de juiste keuze te maken; zijn nucleaire ambities bij het vuilnis te zetten en te kiezen voor schone energie. Voor de ingang van het ministerie worden 400 knalgele vuilniszakken opgestapeld die voorzien zijn van het nucleaire waarschuwingsteken.

Bijlagen:

In mei was het Kabinet Rutte vrij onverwachts met het voornemen gekomen om het Nederlandse deel van Urenco te verkopen. Minister van Financiën Dijsselbloem schrijft dat nu de Britse overheid haar aandeel wil privatiseren, het geen zin heeft het Nederlandse deel in eigendom van het Rijk te houden. Nog maar enkele jaren daarvoor had het Rijk de laatste aandelen van UCN, het Nederlandse Urenco-deel, van het bedrijfsleven gekocht zodat het nu een 100% staatsbedrijf is. Op 5 december vindt er in het parlement een hoorzitting plaats waarin over de mogelijke verkoop van Urenco gepraat wordt. De antikernenergie-beweging vindt privatisering maar niets; weliswaar blijkt uit de geschiedenis dat staatseigendom geen garantie tegen misbruik is, maar een fabriek waar in principe kernwapenmateriaal geproduceerd kan worden in handen van het bedrijfsleven...? Buiten voor de ingang van het Tweede Kamergebouw demonstreren Nederlandse en Duitse activisten tegen Urenco: Niet verkopen, maar sluiten!

Bijlage:

De beveiliging van de Nuclear Security Summit in Den Haag is enorm, maanden van te voren worden er mededelingen gedaan over enorme aantal demonstranten (‘relschoppers’) uit de hele wereld die zouden afreizen naar de Hofstad –terwijl er geen enkele aanwijzing is voor dergelijke voorspellingen- zorgen er wel voor dat veel burgerlijke vrijheden tijdelijk worden opgeschort. Demonstreren in de buurt van het congresgebouw mag niet, dat kan wel ergens achteraf, maar eigenlijk mag een route lopen helemaal niet.
Het doorgaan van de demonstratie op zondagmiddag 23 maart kan alleen door een kort geding afgedwongen worden. Ondanks de hetze en een enorme politiemacht nemen er toch zo’n 350-400 mensen deel aan de strijdbare demonstratie. Op het plein bij het stadhuis luisteren ze nog naar een aantal sprekers die verschillende aspecten van het protest belichten, onder andere Fatima Faid van de Stadspartij die het een schande vindt dat “er miljoenen worden uitgegeven aan de top, terwijl er in Den Haag 30.000 kinderen onder de armoede grens leven.”

Bijlagen: