30 mei 1992: Blokkade container overslag bedrijf
|
Zoeken: demonstratie
Uitkomsten
- demonstratie:
- Het lopen van een (van te voren astgestelde) route
Uraniumverrijking en Kistemaker onder vuur
Op dinsdag de 18de oktober komt dagblad De Waarheid (het orgaan van de Communistische Partij Nederland) met onthullingen over het ‘A-bom-onderzoek’ in Amsterdam en het oorlogsverleden van prof. Kistemaker. Kistemaker leidt het ultra-centrifuge project in de gebouwen van de FOM (Fundamenteel Onderzoek der Materie) aan de Kruislaan in Amsterdam-Oost. Het ultra-centrifuge onderzoek naar verrijking van uranium zal (later) uitmonden in Urenco, een samenwerkingsverband tussen Groot-Brittannië, (West-) Duitsland en Nederland.
Kistemaker wordt in De Waarheid beticht tijdens de oorlog voor het duitse Cellastic te hebben gewerkt en nog steeds samen te werken met duitse (oud) nazi’s aan onderzoek (ontwikkeld in WOII) dat de grondstof (uranium-235) produceert voor de atoombom, ‘gewenst door de duitse revanchisten’
De dagen daarna zijn er in De Waarheid steeds ‘nieuwe’ onthullingen over de ‘duitse revanchisten die in Amsterdam aan hun atoombom werken’. Op het huis van Kistemaker en in de buurt van het laboratorium worden leuzen geschilderd en in de buurt folders uitgedeeld.
Op deze zaterdag de 22ste oktober begint op een tweetal pleinen in Amsterdam–Oost een eerste betoging naar het Nikhef (FOM) aan de Kruislaan. Honderden mensen nemen er aan deel. De politie grijpt in en neemt spandoeken en borden in beslag, maar ‘de vastberaden demonstranten wijken niet’, aldus De Waarheid.
Kistemaker en de Duitse A-bom
Na een week van nieuwe 'onthullingen' en koude oorlog retoriek in De Waarheid vindt er opnieuw een demonstratie van honderden mensen plaats naar het laboratorium aan de Kruislaan dat echter met prikkeldraad hermetisch afgesloten is.
Enkele dagen later geeft de CPN een brochure uit over het oorlogsverleden van Kistemaker en het onderzoek: "Kistemaker en de Duitse A-bom". De affaire en publicaties worden door de rest van de media vrijwel volledig doodgezwegen en afgedaan als 'communistische propaganda' in de hoogtijdagen van de Koude Oorlog. Pas later, in 1971, als het boek van Wim Klinkenberg verschijnt (De ultracentrifuge 1937-1970. Hitlers bom voor Strauss?), hoort het niet-communistische deel van Nederland over het (om het netjes te zeggen) onduidelijke oorlogsverleden van 'de vader van de Nederlandse kernenergie'.
Voor een Atoomvrij Nederland
In Amsterdam demonstreren duizenden onder het motto: "Voor een Atoomvrij Nederland - Geen hulp aan Duitse Revanchisten." Het is het slot van de CPN campagne rond Prof. Kistemaker die bij FOM onderzoek doet naar het verrijken van uranium in samenwerking met (of in opdracht van?) Duitse bedrijven. Al een maand lang wordt Kistemaker fel op z'n huid gezeten door de CPN en enkele dagen daarvoor had hij gepoogd het fototoestel afhandig te maken van een fotograaf van het communistische dagblad De Waarheid.
Hoewel de CPN deze acties niet als verzet tegen kernenergie ziet, zijn ze dat natuurlijk wel en tonen goed de verbinding aan tussen het militaire en het civiele gebruik van kernenergie. Het vreemde is dat de CPN zich pas eind jaren zeventig principieel tegen kernenergie uitspreekt. Deze acties (en ook die tegen de kweekreactor Kalkar jaren later waarin de CPN ook erg actief was) zijn vooral gericht tegen het mogelijk worden van de Duitse atoombom, omdat Duitsland door verrijking en kweekreactoren de beschikking krijgt over de grondstoffen voor kernwapens.
ANVJ tegen ultracentrifuge en duitse atoombewapening
Het Algemeen Nederlands Jeugd Verbond de jongeren-afdeling van de Communistische Partij Nederland (CPN) heeft in de jaarlijkse Pinksteracties ook aandacht voor "het Kistemaker projekt": de verrijking van uranium door middel van ultracentrifuges. Niet lang daarvoor is besloten dat de proeffabriek in Almelo gebouwd moet worden. De ANVJ is bang voor het project want "het stelt de Westduitse revanchisten in staat om goedkoop aan atoomwapens te komen". Maar het hoofdthema van de activiteiten, die bestaan uit een estafette naar het Zuid-Limburgse Brunssum waar het NAVO-hoofdkwartier moet komen, en een aantal demonstraties verspreidt door Nederland, is de eis van een "onafhankelijke Nederlandse politiek". In de vergunning voor de demonstratie in Utrecht op zondag 25 mei, staat dat "uitsluitend de volgende leuzen mogen worden gebruikt". Dan volgt een lijst met 14 goedgekeurde leuzen, waaronder "Ultra-centrifuge niet in Duitse handen" en "Kistemaker bommenmaker".
Tegen Verdrag van Almelo
Ongeveer 50 mensen demonstreren in Almelo tegen uraniumverrijking en het net ondertekende Verdrag van Almelo, het samenwerkingsverband tussen Duitsland, Groot-Brittannie en Nederland. Dat verdrag moet leiden tot een industriele onderneming voor de fabricage van centrifuges en de bouw van ultracentrifuge uraniumverrijkingsfabrieken. De leden van de groep 'UC-Nee' lopen vanaf het stadscentrum de 5 km naar het terrein waar de fabriek gebouwd wordt.
Demonstratie ANVJ-Pinksterkamp UCN
Een voor die tijd zeer grote demonstratie op deze eerste Pinksterdag: 2500 mensen demonstreren in Almelo. De ANJV (Algemeen Nederlands Jeugd verbond) houdt haar jaarlijkse Pinksterkamp (16, 17 en 18 mei) dit jaar op een weiland niet ver van de bouwplaats en hoewel de locatie lang van te voren en toevallig gekozen is, is het ultracentrifuge-project een speerpunt, maar wel weer op de CPN-manier. De centrale leus van het weekend: Eenheid van de jongeren: tegen de Duitse atoombewapening; geen A-bom via Almelo. Er wordt gedemonstreerd tegen de deelname van West-Duitsland in Urenco en tegen de bouw van kerncentrales net over de grens in West-Duitsland (en tegen de Amerikaanse aanwezigheid in Vietnam). "Al met al", zo wordt in de Kampkrant A-Bomba(r)st nr. 2 verslag gedaan, "een geslaagde manifestatie, die een diepe indruk heeft gemaakt op de inwoners van Almelo".
Het jaar daarvoor waren er tijdens de ANVJ-Pinksteracties (toen niet in Almelo) ook al leuzen met dit thema te vinden, zoals "Ultra-centrifuge niet in Duitse handen" en "Kistemaker bommenmaker".
Rampenzone kerncentrale Borssele
Als onderdeel van de Informatieweek Borssele is er op de zaterdag een ‘informatietocht Rampenzone kerncentrale Borssele’. Enkele tientallen mensen doen mee met de tocht door de zone van 20km rond de kerncentrale. Er is veel onrust over de veiligheid (een deel van de rapporten zijn alleen in het Duits beschikbaar) en over de rampenplannen (die eigenlijk ontbreken).
De activiteiten tijdens de informatieweek die zondags zijn begonnen met uitdelen van stencils bij de kerken worden georganiseerd door het Moratorium Komitee Nederland (i.s.m. onder andere Borssele ad hoc en de Werkgroep Kernenergie) die pleit voor het uitstellen van elke beslissing over kernenergie voor een periode van 5 jaar. Een maand later, op 19 juni, krijgt PZEM de vergunning om de kerncentrale in werking te stellen.
Protest tegen KSTR
De gelegenheidsgroep 'Paarse September' protesteert tegen de KSTR, de KEMA Suspensie Test Reactor. In een grote fontein in de Arnhemse binnenstad worden protestborden geplaatst en het water is voor deze gelegenheid paars gekleurd. De groep verklaart dat de bevolking aan groot gevaar wordt bloot gesteld als de reactor in bedrijf wordt genomen. De KSTR wordt in mei 1974 in bedrijf genomen en in 1977 stil gelegd. De vergunning, geldig voor drie jaar, wordt in juli 1978 door de Raad van State nietig verklaard. De Staat, in de persoon van minister Lubbers, heeft de procedure echter zolang vertraagd dat de reactor al voor de uitspraak is stilgelegd. Achteraf blijkt dus dat de reactor illegaal is geweest.
Demonstratie Middelburg
In Middelburg wordt gedemonstreerd tegen de mogelijke bouw van een tweede kerncentrale in Borssele. Ruim 300 mensen lopen mee onder het motto "Zeeuwen loop voor je leven". Op 12 november is er een aandeelhoudersvergadering van de PZEM en op 23 november het energiedebat van de Provinciale Staten van Zeeland. De Staten gaan na lang debat akkoord met de vestiging van Borssele-II. Op 2 november had een meerderheid van college van Gedeputeerde Staten van Zeeland zich al uitgesproken voor de bouw van een tweede.
De organisatie van de demonstratie eist meer garanties voor de veiligheid voor de Zeeuwse bevolking, zowel wat betreft de veiligheid van de centrale als wel van het radioactieve afval. Ook is een eis van de demonstratie dat de 3% heffing voor financiering van Kalkar van tafel moet.
Protest tegen Kalkarheffing
Leden van het Kalkar-comité demonstreren in Den Haag bij het Tweede Kamer gebouw. Daar wordt het wetsvoorstel ‘Vaststelling van de begroting van het Fonds Ontwikkeling Snelle Kweekreactor 1974’ besproken. In die begroting is de grootste post de inkomsten uit de zgn. 3% Kalkarheffing, die iedereen vanaf 1 juli verplicht is te betalen.