Kalkar

Protest tegen Kalkarheffing

15 november 1973

Leden van het Kalkar-comité demonstreren in Den Haag bij het Tweede Kamer gebouw. Daar wordt het wetsvoorstel ‘Vaststelling van de begroting van het Fonds Ontwikkeling Snelle Kweekreactor 1974’ besproken. In die begroting is de grootste post de inkomsten uit de zgn. 3% Kalkarheffing, die iedereen vanaf 1 juli verplicht is te betalen.




Valse brief: meewerken aan gezondheidsonderzoek

24 februari 1987

"We hebben geen flauw idee wie de brief geschreven heeft. Tientallen mensen hebben ons gebeld voor een toelichting", aldus een woordvoerder van de KEMA in Arnhem. Onbekenden hebben in Nijmegen op grote schaal een brief verspreid met KEMA-logo. In die brief wordt de medewerking gevraagd voor metingen en bloedonderzoek naar aanleiding van Tsjernobyl en de ingebruikname van de kweekreactor in het Duitse Kalkar. "De KEMA overweegt de politie in te schakelen voor een onderzoek naar de herkomst".




Tegen Kalkar en nieuwe kerncentrales

19 maart 1978

Een demonstratie tegen de bouw van nieuwe kerncentrales en tegen de bouw van de snelle kweekreactor in het West-Duitse Kalkar. Ongeveer 1000 mensen, voor een deel luguber uitgedost, nemen aan deze, in Amsterdam gehouden betoging, deel.

Bijlage:




Kalkar (s)loop

20 oktober 1984

Een estafette tussen de kerncentrale in Dodewaard en de kweekreactor in Kalkar, net over de grens bij Nijmegen, onder de titel 'Kalkar (s)loop, breekijzers tegen kernenergie', georganiseerd door de Energiewinkel in Nijmegen. Ruim 100 mensen kijken toe, of lopen een stukje mee. In Kalkar wordt er een deur geforceerd met breekijzers van piepschuim.

Bijlage:




Valse brief zorgt voor opschudding

11 november 1980

Een, achteraf gebleken valse, brief zorgt voor heel wat opschudding in de Raad van Commissarissen van de Samenwerkende Elektriciteit Producenten (SEP) in vergadering bijeen in Arnhem. In die brief, die verzonden is naar enkele dagbladen, deelt de SEP mee, dat ze haar medewerking aan buitenlandse kernenergieobjecten (de snelle kweekreactoren in Kalkar en Malville) beëindigd en dat ze geen medewerking zal verlenen aan de bouw van nieuwe kerncentrales zolang er geen oplossing is voor het radioactief afval probleem.




Dinxperlo tegen Kalkar

10 juni 1978

In Dinxperlo demonstreren 500 mensen tegen de slechts 15 km verwijderde kweekreactor in Kalkar. In het dorp zijn 1700 handtekeningen (de helft van alle inwoners) opgehaald van mensen die willen dat de gemeente zich actiever opstelt tegen de bouw van de reactor en de bouw van en afvalopslag in Ahaus. De EKOG (Energie Komitee Oost-Gelderland) heeft een actiemodel ontwikkeld dat ook in andere dorpen bruikbaar is




Jaar tegen kernenergie

1 januari 1975

De Landelijk Stroomgroep Stop Kalkar roept 1975 uit tot het Jaar Tegen Kernenergie. In dat jaar moeten zoveel mogelijk maatschappelijke organisaties overgehaald worden om gezamenlijk acties te ondernemen. Vooral de bouw van Kalkar, uraniumaankopen en de officiële voorlichting rond kernenergievraagstukken moeten dat jaar op extra aandacht rekenen. Dit uit zich in het opzetten van tientallen plaatselijke groepen, het geven van talloze informatieavonden, het schrijven van boeken, brochures en ingezonden artikelen, en het organiseren van symposia (hieronder affiches over drie ervan) etc. Al deze dingen zorgt voor een aanloop naar de beweging en het enorm winnen aan invloed. Vreemd genoeg vinden er dat jaar geen (door ons traceerbare) acties plaats.

Bijlagen:




Verzet tegen Kalkar groeit

22 oktober 1974

Voor het gebouw van de Tweede Kamer wordt gedemonstreerd tegen de Nederlandse deelname aan de bouw van de kweekreactor in Kalkar. Ook worden er 155 duizend handtekeningen tegen Kalkar aangeboden.
Binnen wordt in de Kamer het kernenergiedebat gehouden. Terlouw (fractievoorzitter D'66) over de veiligheid van kerncentrales: "Ik denk echter dat de kans om door een ezel doodgeschopt te worden, heel wat groter is". Veel partijen willen eerst een discussie over de toename van de energieconsumptie dus vindt men het niet nodig om zich uit te spreken over kerncentrales, daarmee het beleid uit handen gevend. Wel is duidelijk dat de weerstand tegen Kalkar groeit.

Bijlage:




Eerste demonstratie Kalkar

28 september 1974

De eerste demonstratie in Kalkar hoort wel degelijk in deze lijst. Hoewel die plaats vindt in Duitsland, is de demonstratie georganiseerd door (vooral) het Amsterdamse Anti-Kalkar Komitee en wordt vrijwel uitsluitend bijgewoond door mensen uit Nederland. In Duitsland is de anti-kernenergiebeweging absoluut niet bezig met de bouw van de snelle kweekreactor. In totaal nemen ongeveer 10.000 mensen deel aan de protestbijeenkomst op het marktplein van het dorp. Deze grote opkomst zorgde ervoor dat meer Duitse groepen met Kalkar bezig gingen.
Er is ook kritiek op de demonstratie: het wordt teveel gedomineerd door politieke partijen (het Anti-Kalkar Komitee bestaat alleen uit politieke partijen) en vooraf is er weinig inhoudelijke informatie gegeven. Groepen uit Nijmegen (waar een grote anti-Kalkar beweging is) besluiten 10 dagen van tevoren toch niet mee te doen: ze roepen hun achterban niet op te gaan en organiseren geen bussen.




'Bloed gezien?'

25 januari 1974

De KRO zendt de gedramatiseerde documentaire 'Bloed' uit. Het is een verfilming van het gelijknamige boek van Roel van Duyn. De film gaat over Kalkar maar de kweekreactor wordt niet door natrium gekoeld maar door bloed. Iedere burger is verplicht bloed te geven. Een aantal wetenschappers van de RCN (later ECN) werkt mee aan de documentaire en krijgen als 'dank' een boze brief van de directie daar over.
Op maandagmorgen 26 januari, de morgen na de uitzending wordt de ‘landelijke treinenaktie’ gehouden, waarbij op de 12 grootste treinstations door de stroomgroepen Stop Kalkar in totaal 11 duizend stencils ('Bloed' gezien?) worden uitgedeeld over Kalkar en de acties van de Stroomgroepen.

Bijlagen:




Inhoud syndiceren