‘Stop Borssele’ organiseert op de Lange Delft in Middelburg een manifestatieve actie uit solidariteit met een rechtszaak die drie van haar ‘leden’ de week erna hebben. Die staan namelijk terecht voor ‘poging tot plakken’. Tijdens de Dodewaard-gaat-dicht acties in september 1981 wilde men middels affiches de aandacht vestigen op het weigeren van atoomstroom. Maar voor de plakkers ook maar hadden kunnen beginnen, werden ze al opgepakt. Voor ‘Stop Borssele’ het bewijs “dat de ‘gezagsbewaarders’ deze groep en haar activiteiten nauwlettend volgde”.

Bijlagen:

Op deze donderdagmorgen om zeven uur sluiten ongeveer 25 leden van ‘Stop Borssele’ de toegangspoort naar de aanbouw zijnde afvalopslag gebouw op het terrein van de kerncentrale Borssele af met hangsloten. Bij het geblokkeerde hek willen de actievoerders praten met de bouwvakkers.
Tijdens de eerdere actie op maandag 4 oktober, is het “Stop Borssele gebleken, dat ook de werknemers lang niet allemaal gelukkig zijn met deze opdracht.” Maar door de hoge werkloosheid, vooral in de bouw, hebben ze weinig andere keus.
Stop Borssele wil “duidelijk laten blijken dat haar akties niet gericht zijn tegen de werknemers, maar tegen het afvalopslaggebouw, en dus tegen de kernenergie-producenten.” Daarom voert Stop Borssele tegelijkertijd actie bij de hoofdingang van de kerncentrale, waar de werknemers alleen naar binnen kunnen als ze zich een weg banen door opgestapelde afvalzaken.

Bijlagen:

‘Om alle eerdere protesten te ondersteunen’, blokkeren voor de derde keer in twee weken, tientallen leden van de actiegroep ‘Stop Borssele’, het toegangshek naar het bouwterrein van de in aanbouw zijnde atoombunker op het terrein van de kerncentrale. “Tevens willen wij door middel van deze blokkade de bouw van de atoombunker vertragen en met de werknemers diskussiëren over kernenergie en werkgelegenheid.” ‘Stop Borssele’ wil er nogmaals op wijzen dat ze niet de bouwvakkers verantwoordelijk stellen voor de bouw, maar “het beleid van de provinciale Zeeuwse Energie Maatschappij en de diverse overheden.”

Bijlagen:

Tijdens een rampenoefening bij de kerncentrale in Dodewaard en de BB-bunker in Arnhem, wordt de communicatie ernstig gestoord door etherpiraten. De informatie over de oefening, met een scenario dat er jodium en edelgassen waren ontsnapt uit de reactorruimte, komt zo verminkt over dat er op een ander kanaal overgeschakeld moet worden.
Er is afgesproken dat bij een volgende oefening van de rampenregeling de Radio Controle Dienst extra peilwagens zal inzetten om etherpiraten uit de lucht te halen.

Als blijkt dat het dumpen in zee van radioactief afval door het enorme verzet niet meer mogelijk is, wordt besloten het op land op te slaan. Maar de plaats voor deze tijdelijke opslag wordt een probleem. Veel mogelijke steden worden genoemd, maar Velsen wordt plotseling de belangrijkste kandidaat. Ongeveer 2000 Velsenaren demonstreren tegen deze plannen, terwijl een voorlichtingsbijeenkomst van het ministerie van VROM (Volksgezondheid, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer) verstoort wordt. Het moet duidelijk worden dat ook opslag op land niet getolereerd wordt, zolang men door gaat met het produceren van kernafval.

Bijlage:

Ongeveer 100 activisten/es bezetten het Belgische consulaat in Nijmegen, omdat (uit het omstanders-stencil): "op 5 november er een ongeluk gebeurd is in de kerncentrale in Tihange aan de Maas, vlak bij Luik en Maastricht. De Belgische en Nederlandse overheid hebben de ernst van het ongeluk verzwegen. (...) Terwijl het er om gaat dat delen van België en Nederland nu opgescheept zitten met radioactieve lucht, radioactieve groente, radioactief Maaswater, waarvan in Nederland 5 miljoen mensen afhankelijk zijn voor hun drinkwater. De overheden en kranten doen er niets aan om er zelf achter te komen wat er aan de hand is en zijn er alleen maar op gericht om de bevolking rustig te houden. Het kernenergieprogramma moet kunnen doorgaan". Het ongeluk was een lek in het primaire koelsysteem waardoor 60.000 liter radioactief water weg liep. Het water wordt later geloosd in de Maas. Na een uur bellen met de verantwoordelijke instanties in België en Nederland wordt de bezetting opgeheven.

Bijlage:

De poort voor het bouwverkeer voor het opslaggebouw voor radioactief afval op het terrein van de kerncentrale in Borssele, wordt een uur lang geblokkeerd door de actiegroep 'Stop Borssele'. De bouwvakkers stuiten op een berg afval en een door zware kettingen afgesloten poort. Om duidelijk te maken dat het niet om de werknemers persoonlijk gaat, krijgt iedereen koffie en koek aangeboden door de actievoerders/sters.

Bijlagen:

Opnieuw een actie bij het huis van Ineke Lambers-Hacquebard, omdat ze de vergunning verleende voor de dumpingen. Deze keer worden de muren van haar woning versierd door leuzen tegen de dumpingen en kernenergie in het algemeen.

'Geen Dumping 83' slaat opnieuw toe. Dit keer bij het transportbedrijf Boudesteyn in Beverwijk. Vijf vrachtwagens branden helemaal uit. Boudesteyn was betrokken bij het vervoeren van het afval van Petten naar Den Helder. Uit de persverklaring: "Want het gaat niet alleen om dumpen in zee, niet alleen om het probleem nucleair-afval; we willen geen kernenergie. Protesteren tegen de dumpingen is protesteren tegen kernenergie en vechten tegen de machthebbers die ons daar mee opzadelen".

Dertig anti-kernenergie activisten/es bezetten de kamer van de Commissaris van de Koningin in Noord-Holland in het provinciehuis in Haarlem. Na drie uur op z'n kamer te hebben gezeten, wordt er een verklaring voorgelezen. De onderhandelingen met Roel de Wit leveren niets op dan wat aardige, begrijpende edoch geslepen taal. Na het gesprek verlaat iedereen vrijwillig het gebouw. Buiten is er nog een felle charge, omdat er een leus geverfd wordt.
Tijdens de bezetting zijn er geheime notulen van de voorbereidende vergaderingen over de dumpingoperatie gevonden en gefotografeerd. De papieren onthullen veel over de militaire manier van denken die uiteindelijk geleid heeft tot die slinkse geheime operatie: het vervroegen van de transporten.
Het meest schokkend is de discussie die tijdens het opstellen van het draaiboek woedt, over de bevoegdheid van de politie om in gevaarlijke situaties te schieten. De politie is niet gelukkig met de beperkte mogelijkheden die zij heeft om het vuur op een menigte te openen. Zij wil meer bevoegdheden hebben, minder remmen die het vuurwapengebruik tegen moeten gaan. Bijna de gehele vergadering is het met ze eens! Alleen de ambtenaar van Binnenlandse Zaken blijft op de lijn van het Ministerie. De vergadering wordt dan ook door de minister stevig op de vingers getikt: de politie mag pas schieten als "er een levensbedreigende situatie is én als de dader te individualiseren is". De discussie gaat ook over het inzetten van traangas; het ontruimen van de blokkades mag niet te lang duren. Men verwacht 1800 á 1900 ME'ers nodig te hebben voor de gehele dumpingoperatie. Door de truc van De Wit, vervroeging van de transporten, zijn dat er wat minder geworden. De acties echter, zijn alleen maar heviger en ongrijpbaarder geworden.